Jesus: Inspirasyon o Manunubos?

Lagi nating naririnig ang mga salitang tulad ng “Inaanyayahan tayo ni Jesus na magpatawad,” o kaya ay “Maging inspirasyon nawa natin si Jesus sa mga pagsubok na pinagdaraanan natin,” o kaya ay “Nawa’y tularan natin ang Panginoon sa kanyang kababaang-loob”. Bagamat si Jesus ay namuhay bilang isang taong ganap o perfecto, hindi siya nagkatawang-tao para lang magpakita ng mga halimbawa ng mabuting pamumuhay. Kung tutuusin, ang mga taong karapat-dapat na tularan ang pamumuhay ay nasa abot-kamay lamang ng mga naninirahan sa mundo. Kahit gaano kasama ang isang bayan, hangga’t buo ito at umiiral, siguradong may mabuting tao doon na kinalulugdan ng Diyos. Ang lahat ng itinuro ni Jesus tungkol sa pagpapatawad, pag-aalay ng sarili, pagdadala ng sariling pasanin, pagiging malaya sa mga materyal na bagay, at iba pang mga katangiang tulad nito ay naituro na ng mga taong nauna kaysa kanya.

Si Jesus ay nakipamayan sa tao, hindi lang para ipakitang posible ang pagsunod sa kalooban ng Diyos, kundi upang gawin itong posible—bagay na noon ay nasa isip lamang ng tao, o kaya’y hindi pa naiisip man lang. Higit sa pagiging huwaran o inspirasyon, si Jesus ay manunubos na nag-aalis sa atin sa pagkaalipin—sa kahinaan ng pagiging tao, sa tukso ng masama, at sa mapanlinlang na pang-aakit ng mundo. Sa pamamagitan din ng kanyang kamatayan, pinalaya niya tayo sa kapangyarihan ng kamatayan, at sa pamamagitan ng muli niyang pagkabuhay ay ibinalik niya sa ating ang buhay na ibinigay ng Diyos noong hindi pa tayo nagkasala.

Dahil sa pananampalataya, nauunawaan natin ang mga bagay na nananatiling lihim kahit sa isip at paningin ng mga itinuturing na marurunong. Nakikita natin ang misteryo sa likod ng mga pangyayari sa buhay ni Jesus, na sa pananaw ng marami ay malaking kahangalan at katatawanan. Pinagtagumpayan ni Jesus ang kamatayan, at lahat ng nananalig sa kanya sa paraang nararapat ay kasama niyang nagtatagumpay. Hindi takot sa kamatayan, o pagkaalipin sa kasalanan, o paggawa ng kanya-kanyang katotohanan ang tanda ng pananampalataya kay Jesus, sa halip ay kapayapaan, paglayo sa kasamaan, pagtanggap sa anumang sitwasyon ng buhay, pagiging mapagpasalamat, at iba pang tulad nito.

Nagpadala man ang Diyos ng maraming tao upang magturo ng tungkol sa mabuti at nararapat na pamumuhay, si Jesus lang ang nagdudulot ng katuparan ng tunay na diwa ng mga aral na ito. Sa kanya lamang natin narinig ang mga salitang “Maging ganap kayo tulad ng inyong Amang nasa langit,” at sa pamamagitan niya lang din matutupad ito.