"Hindi Lahat ng Filipino ay Katoliko"

Tuwing nagpoprotesta ang mga Katoliko tungkol sa mga panukalang nagbabanta o lumalabag sa kanilang pananampalataya, nagwawalang-bahala sa kanilang pagpapahalaga,  at sumusugat sa kanilang konsensya, ang laging sigaw ng kalabang panig ay, “Hindi nila pwedeng i-impose sa iba ang paniniwala nila dahil hindi lahat ng Filipino ay mga Katoliko.” Sa pandinig ng ilan, ito ay napakapraktikal na sagot; pero ang totoo, tuso ito at mapanlinlang. Pinapapaniwala nito ang ignoranteng publiko na ang ginagawa ng mga Katoliko ay isang pagpipilit ng "Katolikong moralidad" sa konsensya ng lahat, at paglabag sa kanilang karapatang mamuhay ayon sa kanilang sariling paniniwala. Pinalalabas nilang pambabraso ang pagtutol na ginagawa ng mga Katoliko, habang ang totoo ay dinidepensahan lang nila ang kanilang sarili mula sa mga pwersa na sila talagang nagtatangkang ipilit sa lahat ang kanilang paniniwala. Ang mga pwersang ito ang totoong nasa opensa. Gusto nilang katayin ang Simbahang Katoliko, at kapag sumisigaw siya ng “injustice”, dahil sa  ginagawa sa kanya, ang mabilis na tugon ng kaaway ay “bullying”. Ang katulad nito ay isang kaso kung saan ang isang batang babae ay tinatangkang halayin, at tuwing ipnagtatanggol niya ang sarili ay inaakusahan siya ng kriminal ng kalapastanganan sa nakatatanda, at ang lahat ay sumasang-ayon. Para sa nakatatandang kriminal at sa mga saksi, hindi dapat ipilit sa lahat ang pamantayang moral ng batang biktima dahil hindi lahat ay katulad niya. Kakatwa man, pero ang batang sapilitang pinagagawa ng labag sa kanyang kalooban ay siya ngayong inaakusahan ng pamimilit dahil sa kanyang pagtanggi.

Tila napakalawak at napakalalim ng kadilimang bumabalot sa kaisipan ng ilang mga Filipino, habang ang iba naman ay nananatiling lito at hindi malaman kung paano hahatulan ang mga sitwasyon. Maaaring walang karapatan ang mga Katoliko na ipilit sa iba ang kanilang prinsipyo at paniniwala, pero hindi nangangahulugan na may karaptan ang mga di-Katoliko na pasunurin sila sa mga pamantayang lumalabag sa kanilang pananampalataya. Totoong hindi lahat ng Filipino ay Katoliko, pero sapat na ang katotohanan, na may mga Filipinong Katoliko, para hindi magkaroon ng batas sibil na tumatapak sa karapatan ng mga Katoliko. Hindi na kailangang sabihin pa ang katotohanang pinakamaraming bilang ng mga Filipino ay Katoliko. Walang totoong bisa ang batas na gagamit sa buwis ng mga mamamayang Katoliko para suportahan ang mga programang lumalabag sa kanilang konsensya; ang batas na pumipilit sa isang Katolikong manggagamot na gumawa o magpayo ng isang aktong labag sa kanyang pamantayang moral at propesyonal; ang batas na humihingi sa isang nagpapatrabahong Katoliko na magbigay ng mga partikular na uri ng serbisyo at benepisyo sa kanyang mga manggagawa kahit na ito ay mangahulugan sa kanya ng pagkakasala; dahil ang mga ito ay labag sa kanyang likas at konstitusyunal na karapatan bilang tao at bilang Filipino na mamuhay ng naaayon sa kanyang paniniwalang pangrelihiyon. Hindi lamang ito totoo para sa mga Katoliko kundi sa bawat isang Filipino, dahil sa usaping ito, ang karaptan ng isa ay karapatan ng lahat.